معلومات در باره ذکی سایق

 کمپیوتر ها ووسائل دیگر در  Network  دارای آدرس فزیکی بوده و بنام آدرس  MAC  یاد میشود. آدرس MAC بالای NIC بوده و در اثنای شروع کمپیوتر در مرحله که NIC  توسط بایوس (BIOS)  شناخته میشود. این آدرس به RAM  کمپیوتر نقل میگردد. آدرس MAC کمپیوتر تغیر نمیکند و تنها در صورت تغیر دادن NIC میتواند تغیر داده شود. این ادرس در لایه دوم  (Data Link Layer)  جهت شناخت انترفس ها استفاده میشود. آدرس های  MAC  بدون ساختار (Structure)  بوده و نمی تواند جهت شناخت مجموعه از وسائل در یک  شبکه استفاده گردد. یا به عباره دیگر توسط آدرسهای  MAC  نمی توانیم Network  را شناسائی نمائیم. هر وسیله باید به شکل جداگانه شناخته شود.

از همین سبب آدرسهای  IP  که وجود فزیکی نداشته بلکه به شکل منطقی میباشد، استفاده میگردد.  این آدرس ها دارای  ساختار منطقی بوده ومیتوانیم آنرا تغیر دهیم. توسط این آدرسها میتوانیم  Network  ها را شناسائی کنیم. آدرسهای  IP  را بنام  آدرس منطقی  (Logical Address)  و بنام آدرس Network   هم یاد میکند.

آدرسهای  IP  دارای نمونه ها بوده که نمونه چهارم  (IP v4) آن هنوز بیشتر مورد استفاده است. این نمونه آدرسهای  IP  در سال  1981   معرفی گردید. نمونه که جدیدا معرفی گردیده و بنام نمونه ششم  (IP v6)  یاد میشود در آینده استفاده خواهد شد.  مادر اینجا صرف نمونه چهارم آدرسهای   IP  را مورد بحث قرار میدهیم.

آدرس های  IP v4  دارای  طول 32  بت بوده وهر آدرس به چهار بخش جدا گردیده است. هر بخش دارای هشت بت بوده و بنام  Octet  یاد میشود(Octet  به معنی هشت است).  هر Octet توسط نقطه از هم جدا میگردد. هر Octet  میتواند از صفر تا  255   قیمت اخذ نماید.

مثالهای ذیل آدرسهای  IP  را نشان میدهد:

12.5.0.45

145.0.55.10

192.168.0.50

آدرس های  IP  به پنج کلاس ذیل تقسیم میگردد:

·        آدرسهای IP   کلاس  A

·        آدرسهای IP   کلاس  B

·        آدرسهای IP   کلاس  C

·        آدرسهای IP   کلاس  D

·        آدرسهای IP   کلاس  E

هر کلاس دارای صفات و استفاده جداگانه بوده و از همین سبب شناختن هر کلاس مهم میباشد. چطور این کلاسها را شناخته میتوانیم؟  این کلاس ها را از روی اولین  Octet  طرف چپ، طور ذیل شناخته میتوانیم:

آدرسهای IP   کلاس  A  : اولین  Octet  آن از صفر تا  126

آدرسهای IP   کلاس  B  : اولین  Octet  آن از 128 تا  191

آدرسهای IP   کلاس  C  : اولین  Octet  آن از 192 تا  223

آدرسهای IP   کلاس  D  : اولین  Octet  آن از224 تا  239

آدرسهای IP   کلاس  E  : اولین  Octet  آن از239 تا  255

ما در  Network  بیشتر از سه کلاس اول  (کلاس A، B  و C) استفاده میکنیم.  کلاس  D  برای   Multicast   و کلاس  E  ریزرف میباشد. در اینجا میخواهیم آدرسهای کلاس A، B  و C  را بشناسیم.

آدرس های کلاس  A:

از این آدرسها اولین  Octet  طرف چپ آن برای  Network  و متباقی سه  Octet  آن برای  Host  میباشد. این آدرسها برای  Network  های کلان استفاده میشود.

قیمت اولین  Octet  آن از  یک تا  126    میباشد.

نوت: آدرس صفر ریزرف بوده و آدرس 127  برای  Loopback  استفاده میشود.

آدرس های کلاس  B:

از این آدرسها دو Octet  طرف چپ برای  Network  و دو Octet  طرف راست آن برای  Host  میباشد. این آدرسها برای  Network  های متوسط استفاده میشود.

قیمت اولین  Octet  آن از  128 تا  191    میباشد.

آدرس های کلاس  C:

از این آدرسها سه Octet  طرف چپ آن برای  Network  و یک Octet  آن برای  Host  میباشد. این آدرسها برای  Network  های کوچک استفاده میشود.

 قیمت اولین  Octet  آن از  192 تا  223   میباشد.

Subnet Mask:

برای تشخیص بخش  Network  و بخش  Host  از  Subnet Mask  استفاده میشود. هر کلاس دارای  Subnet Mask  از قبل تعین شده  (Default)  میباشد.  Subnet Mask  از قبل تعین شده  (Default)  برای کلاس های  A، B  و  C  قرار ذیل میباشد:

برای کلاس  A:   255.0.0.0

برای  کلاس  B:  255.255.0.0

برای کلاس  C:  255.255.255.0

روتر ووسائل دیگر بعد از عملیه منطقی  AND  میتواند آدرس  Network  را تعین نماید. در این عملیه  آدرس  IP  با  Subnet Mask  AND  گردیده تا آدرس  Network  تعین گردد.

شبکه های کمپیوتری درسال های 1980 توسعه بیشتر پیدا کرد در هر قسمت دنیا شبکه های کمپیوتری ایجاد گردید وضرورت به این شد تا این شبکه ها ، که تکنالوژی های مختلف در آن بکار رفته بود ، باهم وصل شود در آن زمان معیار ها standards برای وسایل شبکه به شکل درست تعریف نگردیده بود . درشبکه ها ، وسایل نا موافق Incompatible به میان آمد و این وسایل مختلف بدون معیار ها standards نمی توانست باهم ارتباط برقرار نماید از همین سبب در دهه 1980 کمپنی ها به مشکل وصل کردن standardization Organization که یک ارگان بین المللی برای بوجود آوردن معیار ها است ، مادل های مانند TCP/IP,SNA, Decent رامورد مطالعه و تحقیق قرار داد . تا یک راه حل درست وقابل تطبیق برای حل این مشکلات ایجاد نماید . به این منظور ISO مادل OSI را درسال 1984 به میان آورد در این مادل تولید کننده گان وسایل باید مجموعه ازستندرد ها یا معیار ها را درنظر گرفته و وسایل شبکه را تولید نمایئد.در مادل OSI برای کم ساختن پیچیده گی ، ارتباطات وسایل در شبکه های کمپیوتری به هفت لایه / مرحله layer تقسیم گردیده است . این هفت لایه قرار ذیل میباشد .

هر لایه دارای ستندرد ها و پروتوکول ها ی معین میباشد . که مربوط همان لایه بوده و طرز کار وسایل رادر امور مربوطه همان لایه کنترول ومعیاری مینماید . تقسیم ارتباطات وسایل در شبکه های کمپیوتری به لایه ها دارای مزایای ذیل میباشد .پیچیده گی کم میشود .این تقسیم انترفس ها را ستندرد میکند .

انجنیری مادیولی Modular Engineering را ایجاد میکند .

تکنالوژی های متفاوت میتواند باهم کارکند .تدریس شبکه ها ووسایل شبکه را آسان میکند